Die Lente ruik na Verbleikblomme

Dit is nog donker toe ek Saterdagoggend wakker word. Ek lê vir ‘n wyle stil en wag vir die kerkklok se slaan om uit te vind hoe laat dit is. Blykbaar het die laaste slag geslaan net voordat ek wakker geword het want die verwagte slag of slae kom nie. Ek reik na die horlosie op die stinkhouttafel langs my en sien dat dit net na half ses is.

Ek gly terug in die bed en wil my weer aan die slaap oorgee maar die lekker insluimer ontwyk my. Ek oorweeg dit om op te staan vir ontbyt en om my dag te begin maar besluit om ten minste nog ‘n uur te rus.

In die donker loop ek na die sitkamer met die koue Bataavse teëls wat my laat besef dat winter nie heeltemal verby is nie. Ek plaas ‘n cd in die cd speler en met Anne-Sophie Mutter se viool wat die Allegro beweging van Mozart se viool konsert nommer 3 in G majeur, K216 die donker gevulde huis ‘n nuwe energie gee, klim ek terug in die bed.

Blou Irisse

Ek maak my oë toe en laat die luukse van die helder en gelukkige solo viool gesprek met die orkes begeleiding alles raak vir ‘n wyle. Ek stap met my kop deur die tuin en kyk en beplan alles wat moet gebeur die naweek.

Blou Roosmaryn

Kort voor sewe sien ek die son rondwaal in die boord waar hy die bloeisels eerste ophelder voordat hy die skadus tussen die bome verdryf met helder sonstrepe. Voordat hy by die slaapkamervenster kan inglip staan ek op en maak al die gordyne en luike oop sodat die laaste note van die vioolmusiek by die ligte getjirp van die suikerbekkies in die tuin aansluit.

Marmalade

Die effense soet aromatiese reuk van die Java OP Malabar teeblare vul die kombuis toe ek die kookwater in die warm teepot gooi. Terwyl die botter in die roosterbrood in smelt skep ek ‘n lepel vol marmalade met deurskynende skil wat in die helder jellie vasgevang is op elke sny. Ek byt in die soet verleiding in en maak my oë behaaglik toe net om my sorge dikbek by die deur te sien uitstap toe ek hulle oopmaak.

Port Wyn Magnolia blomme

Die oggend is warm en die reuke van die tuin hang lig in die lug. Met die uitstap by die kombuis ruik ek die Portwyn Magnolia wat diep wynrooi agter die kothuis blom. Die boord is gevul met die sagte ruik van appelkoos bloeisels wat met die reuk van buurvrou se jasmyn en verbleikblomme meng waar dit speels oor die pad aangewaai kom.

Baldadige Jasmyn

Ek besef dat die sitrus geoes moet word want die bome begin al knoppe maak en sal in twee weke swaar in die blom staan. Die tuin sal weer gevul word met die reuk van sitrus bloeisels.  Ek herinner myself om hierdie jaar sitrus bloeisel likeur te maak.

Die lekkerste is waneer ‘n mens die kleur en reuk van ‘n vrug of blom kan vasvang in ‘n smaak. Die Towerwater tuin is ‘n fees van reuke, kleure en smake wat ‘n mens verlei deur al jou sintuie.

Ek pluk ‘n mandjie lemoene en suurlemoene vir marmelade maak later en met sitrusolie op my hande begin ek my dagtaak.

Verbleikblomme

Die reuk van buurvrou se verbleikblomme is in my neus soos herinneringe van vervloë lentes wat met elke jaar van diep pers na wit verbleik.

Nota: Die verbleikblomme staan bekend as “yesterday, today and tomorrow” in Engels ek dink die naam verbleikblom is so gepas want hulle begin as diep pers wat oor dae na wit verbleik.